Na Rynku Włókniarek Łódzkich w Manufakturze prezydent Łodzi Hanna Zdanowska wraz z włókniarkami i włókniarzami byłych zakładów „Poltex” ze Stowarzyszenia Byłych Włókniarzy i Włókniarek oraz Sympatyków Historii Łodzi „Ludzie Fabryki” zainaugurowała obchody 200–lecia Łodzi Przemysłowej.
- Ciężką pracą włókniarek i włókniarzy zbudowana została Łódź przemysłowa. Dziś w symboliczny sposób chcemy złożyć przede wszystkim hołd dla tych, dzięki którym Łódź powstała. Efekty tego ducha i ciężkiej pracy pozostały, czyli miasto z unikatową, związaną z przemysłem i tkanką miejską architekturą czy wielokulturowością - powiedziała Hanna Zdanowska.
Z okazji 200-lecia Łodzi Przemysłowej wydana została także Kronika Miasta Łodzi. Miasto planuje również szereg innych wydarzeń związanych z obchodami.
Dokładnie 200 lat temu 18 września 1820 roku przyjęto ustawę rządową Królestwa Polskiego, która dała możliwość utworzenia miast fabrycznych na bazie dóbr państwowych i sprowadzenia tam osadników z zagranicy. Drugi dokument z 30 marca 1821 roku zawarty w Zgierzu precyzuje przywileje dla nowo przybyłych rzemieślników. A zatem od jesieni 1820 roku do wiosny 1821 roku kształtowały się zręby Łodzi przemysłowej, która w krótkim czasie stała się głównym centrum włókiennictwa na terenach Królestwa, a nawet w Europie. Bezpośrednim wykonawcą i wizjonerem tej idei był Rajmund Rembieliński ówczesny prezes Komisji Województwa Mazowieckiego, który wskazał Łódź jako możliwy ośrodek rozwoju przemysłu włókienniczego. On wytyczył Nowe Miasto, pierwszą osadę sukienników, a potem Łódkę i kolejne kolonie. Obok Rembielińskiego do niezwykle dynamicznego rozkwitu Łodzi przyczynili się także: namiestnik gen. Józef Zajączek, Stanisław Staszic, Franciszek Drucki-Lubecki, Tadeusz Mostowski, a potem sławne rody fabrykanckie: Geyerów, Grohmanów, Scheiblerów, Bidermannów, Poznańskich i wielu innych przedsiębiorców wielu narodowości. W ciągu zaledwie 100 lat z rolniczego miasteczka, liczącego kilka tysięcy mieszkańców Łódź przekształca się w wielką metropolię z pół milionem obywateli, setkami fabryk i warsztatów. Pozycję lidera polskiego włókiennictwa miasto zachowało także w okresie II Rzeczypospolitej, a potem także w czasach PRL. Po transformacji monokultura przemysłowa upada, a Łódź poszukuje nowych dróg rozwoju także w innych branżach: produkcji sprzętu AGD, logistyce, sektorze usług biurowych, branży IT, nowoczesnych technologii i przemysłów kreatywnych.
