Głuszyca

To miasto położone w przepięknym Obniżeniu Górnej Bystrzycy na wysokości od 420 do 936m.n.p.m w otoczeniu Gór Sowich, Kamiennych i Wałbrzyskich.
Leży w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, nad rzeką Bystrzycą, w Kotlinie pomiędzy Górami Sowimi a Kamiennymi (Górami Suchymi) w Sudetach Środkowych. Liczy ok. 6,3 tysiąca mieszkańców.

W 1962 roku nadano Głuszycy prawa miejskie.

Miasto słynie ze wspaniałych górskich panoram, tras Strefy MTB i podziemnych obiektów Riese. Dla miłośników kolarstwa górskiego przygotowano 150 km tras rowerowych - od najłatwiejszych żółtej i pomarańczowej, po czarną i zieloną. Głuszyckie trasy rowerowe doceniają nawet najbardziej wytrawni górale. Biegną one głównie górskimi drogami i ścieżkami- i co ciekawe - przebiegają w bezpośredniej bliskości wyjątkowych atrakcji turystycznych, m.in. w pobliżu Podziemnego Miasta Osówka - ostatniej i najbardziej rozbudowanej kwatery Adolfa Hitlera na Dolnym Śląsku, w okolicach Doliny Pięciu Stawów, Kamyków- nieczynnego kamieniołomu, który przypomina górskie jeziorko i urzeka swoim niecodziennym pięknem o każdej porze roku. Trasy rowerowe prowadzą także w okolice ruin średniowiecznego zamku Rogowiec, najwyżej położonego zamku w Polsce oraz otaczają jeden z najwyższych szczytów Sudetów Środkowych - Waligórę (936 m n.p.m.).

Głuszyca jest doskonałym miejscem do uprawiania wielu sportów, m.in. narciarstwa biegowego i zjazdowego, wspinaczki po lodospadach, paralotniarstwa, turystyki konnej. W sezonie letnim czynny jest basen miejski.

We wsiach letniskowych gminy Głuszyca znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, które zapraszają do całorocznego wypoczynku i oferują udogodnienia dla rodzin z dziećmi. Atrakcyjne położenie Głuszycy i oznakowanie szlaków turystycznych zachęcają do uprawiania pieszej turystyki górskiej.

Więcej informacji: www.gluszyca.pl

Polanica-Zdrój

Położona w dolinie Bystrzycy Dusznickiej u podnóża masywu Piekielnej Góry - południowo-wschodniego krańca Gór Stołowych – Polanica-Zdrój jest miastem uzdrowiskowym. Leży w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim.

Kronikarz Georgius Aelurius w 1557 r. podawał w swojej Glaciographii (opisie ziemi kłodzkiej) wiadomość o istnieniu w okolicy wsi Źródeł mineralnych. Wyraźniejszy rozwój usług uzdrowiskowych datuje się dopiero od XIX w., kiedy to nowy właściciel Polanicy kłodzki kupiec Joseph Grolms ocembrował jedno z pięciu tryskających wówczas źródeł, wzniósł dom zdrojowy i zamienił okoliczne pola na ogród. W 1873 r. zdrój wraz z przyległymi terenami nabył wrocławski przemysłowiec Wenzel Hoffmann. Od tego momentu datuje się ożywiony rozwój Polanicy jako renomowanego uzdrowiska. W wyniku starań nowego właściciela powstał rozległy park, zbudowano nową pijalnię wód mineralnych, dom zdrojowy i teatr.

W 1827 r., istniało pięć źródeł wód mineralnych lecz eksploatowano tylko zdroje „Józefa” i „Jerzego”. Od 1903 r. prowadzone były w Polanicy-Zdroju wiercenia w poszukiwaniu nowych Źródeł. Pierwszy sukces uzyskano w maju 1904 r., kiedy z głębokości 34,6 m z wielką siłą na wysokość 5 m trysnęła woda nazwana później “Wielką Pieniawą”. Pod koniec listopada tegoż roku wywiercono drugie, również bardzo wydajne i zbliżonym składzie chemicznym źródło „Charlotty” (ob. “Pieniawa Józefa”). Po odwierceniu „Wielkiej Pieniawy” i „Charlotty” wszystkie eksploatowane wcześniej źródła, z wyjątkiem starego „Józefa” zanikły.

Obecnie w Polanicy produkowana jest woda mineralna „Staropolanka” z ujęcia „Pieniawa Józefa” oraz woda „Wielka Pieniawa” pozyskiwana ze Źródła o tej samej nazwie. Druga polanicka rozlewnia butelkuje wodę „Staropolanka 2000” ze Źródła P-300.

Ważnym momentem w dziejach miasta była noc z 22 na 23 lipca 1998 r., kiedy to rzeka Bystrzyca Dusznicka w kilkadziesiąt minut zamieniła się w potwora. Przez pięć godzin w Polanicy-Zdroju spadło 140 mm deszczu. Woda zerwała wszystkie mosty w centrum. Nie było elektryczności, gazu, wody pitnej, łączności telefonicznej. Ukończony rok wcześniej reprezentacyjny Deptak przestał istnieć. Powódź zniszczyła kilkanaście budynków mieszkalnych, a wiele nadawało się już tylko do rozbiórki. Ogromnym wysiłkiem całej społeczności miasta w krótkim czasie udało się nie tylko odbudować zniszczenia, ale uczynić miasto jeszcze piękniejszym.

Więcej informacji: www.polanica.pl