Krajowa Polityka Miejska 2030 to dokument, którego celem jest prowadzenie skutecznej polityki wobec miast i ich obszarów funkcjonalnych oraz wzmacnianie ich zdolności do zrównoważonego rozwoju. Rząd przyjął Krajową Politykę Miejską 2030 w czerwcu ubiegłego roku. Ubiegłoroczne posiedzenie Zgromadzenia Ogólnego Związku w Katowicach pozytywnie zaopiniowało projekt KPM, wskazując jednocześnie, że oczekiwana przez miasta, skuteczna realizacja przyjętych w niej celów będzie uzależniona od systemu jej wdrażania.

W inauguracyjnym spotkaniu Rady KPM 2030 uczestniczyli przedstawiciele ministerstw, które mają być zaangażowane w realizację KPM, i organizacji samorządowych (w tym ZMP) włączonych w proces monitorowania realizacji KPM 2030. Rada ma koordynować wdrażanie rozwiązań KPM oraz monitorować proces implementacji.

Minister G. Puda także podkreślił, że elementem, który zdecyduje o powodzeniu realizacji celów KPM 2030, jest system jej wdrożenia. Wskazał, że kluczowym w tym zakresie jest budowanie współpracy i wewnętrznej komunikacji w ramach administracji rządowej. Z drugiej strony potrzebna jest współpraca zewnętrzna – poprzez tworzenie partnerskich relacji z samorządami, światem nauki oraz organizacjami społecznymi i gospodarczymi.

KPM 2030 formułuje rozwiązania i określa działania administracji rządowej w zakresie prawnym, finansowym oraz organizacyjnym na rzecz rozwoju miast. W ich efekcie poszerzeniu powinno ulec wyposażenie władz samorządowych i społeczności lokalnych w narzędzia i możliwości sprawczego działania.

Podczas spotkania jego uczestnicy przyjęli Plan Implementacji Krajowej Polityki Miejskiej 2030 oraz powołali zespół roboczy dla realizacji zadań Rady na rzecz wdrażania KPM 2030.

Plan Implementacji nie jest, niestety, kompletny, ponieważ ponad 30 konkretnych zadań, w tym sprawy legislacyjne o istotnym dla miast znaczeniu, nie ma wyznaczonych odpowiedzialnych podmiotów administracji rządowej ani terminów realizacji. Według nas głównym powodem takiego stanu rzeczy jest niewystarczający mechanizm koordynacji instytucjonalnej na rzecz realizacji wielodziedzinowego programu, jakim jest KPM. Niezbędne jest ustawowe ujęcie polityki miejskiej, np. w oczekiwanej ustawie o zrównoważonym rozwoju miast i polityce miejskiej, w tym nadanie ministrowi ds. polityki regionalnej uprawnień koordynacyjnych w zakresie KPM, w randze pełnomocnika rządu albo nawet wicepremiera.

Dlatego podczas głosowania kilka osób wstrzymało się (z różnych przyczyn) od głosu. Plan nie zawiera też niektórych spośród wskazanych w KPM działań. Zarząd Związku odniesie się do Planu na najbliższym posiedzeniu w Kartuzach (7 lipca br.).

(apo)