Polityka muralowa powstała w procesie współpracy miasta z kilkudziesięcioma artystami, kuratorami i badaczami murali, a także przedstawicielami poszczególnych jednostek miejskich. Wspólnie wypracowane zostały koncepcja i zasady działania specjalnego Zespołu ds. murali, który ‒ łącząc kryteria związane z artyzmem prac, kontekstem społecznym i kwestiami proceduralnymi ‒ pomoże w wyłanianiu najlepszych projektów i doprowadzi do stworzenia wysokich standardów w tym obszarze sztuki.
Murale pomagają w kreowaniu przestrzeni publicznej, wspierają wizerunek poszczególnych miejskich kwartałów, są często punktem odniesienia dla tworzenia się lokalnych tożsamości poprzez wydobywanie mikrohistorii i niewidocznych narracji. W istotny sposób przyczyniają się do estetyzacji przestrzeni publicznej, a jednocześnie pozwalają na wejście sztuki do szerokiej publiczności. Są też ważnym elementem procesów rewitalizacji przestrzeni miejskich i znakomitym pretekstem do uruchamiania procesów partycypacji społecznej.
Jednocześnie murale są też często nadużywaną formą w rozmaitych kontekstach: reklamowych, marketingowych, rocznicowych. Bywa, że namalowane przy okazji okazjonalnych grantów pozostają porzucone, tracą swoich opiekunów, a społeczność sąsiedzka wzywa miasto albo spółdzielnie mieszkaniowe do rewaloryzacji, rewitalizacji, albo w najgorszym wypadku usunięcia. Z obserwacji takich procesów powstała ‒ w toku wielomiesięcznych rozmów, warsztatów i konsultacji ‒ krakowska polityka muralowa.
– W Krakowie mamy niezwykły zasób murali. Układa się w znakomity szlak wielkoformatowych malowideł nierzadko inicjowanych drogą konkursową, z udziałem cenionych artystów i znawców tego typu sztuki publicznej. Murale powstają na skrzyżowaniu wielu decyzji miejskich: są częścią polityki estetyki miasta, dotykają zagadnień konserwacji, zarządzania dziedzictwem kulturowym, uchwał krajobrazowych, marketingu, reklamy, zarządzania budynkami komunalnymi, a nawet zajmowania pasa jezdni. Celem naszej polityki jest uporządkowanie procedur związanych z podejmowaniem decyzji dotyczących tworzenia nowych i konserwacji istniejących murali, ale również zbudowanie interdyscyplinarnego zespołu, który będzie wspierał miasto w podejmowaniu decyzji jakościowych, ale także technicznych i administracyjnych kryteriów oceny. To pozwoli nam lepiej zarządzać obecnym zasobem, z drugiej strony wskazywać ciekawe lokalizacje i konteksty istotne dla tożsamości poszczególnych części miasta, a jednocześnie powstrzyma zjawisko nieuregulowanych malowideł o typowo komercyjnym charakterze. Jesteśmy przekonani, że polityka ta pomoże także w wypracowaniu dobrego standardu tworzenia nowych murali na terenie Krakowa i będzie inspirująca dla innych miast – mówi Robert Piaskowski, pełnomocnik prezydenta Krakowa ds. kultury.
