5 czerwca 1257 r. we wsi Kopernia niedaleko Szydłowca książę Bolesław V Wstydliwy nadał miastu Kraków prawa lokacyjne. Wkrótce minie 764. rocznica tego wydarzenia. Z tej okazji budynki magistratu oraz pojazdy komunikacji miejskiej będą udekorowane biało-niebieskimi flagami miejskimi.
Biało-niebieską iluminację zyskają także kładka o. Bernatka oraz estakada tramwajowa Lipska-Wielicka. Podświetlone będą również TAURON Arena Kraków, Centrum Kongresowe ICE Kraków oraz wieża telewizyjna firmy Emitel na Krzemionkach.
Od 2017 r. Świętu Miasta Krakowa towarzyszy Święto Flagi Miasta Krakowa, obchodzone 5 czerwca na pamiątkę nadania Krakowowi przywileju lokacyjnego. Święto koncentrujące się na fladze miasta to próba przybliżenia mieszkańcom znaczenia tego symbolu, a także okazja do budowania lokalnej identyfikacji wokół czytelnego znaku, jednoznacznie kojarzonego z Krakowem, z tradycją i historią miasta.
Akt lokacyjny miasta Krakowa z 5 czerwca 1257 r. przechowywany w Archiwum Narodowym w Krakowie – to jedno z dzieł, które znalazło się na Liście Krajowej Programu UNESCO „Pamięć świata”. Dokument jest jednym z najstarszych i najcenniejszych dokumentów z zasobu. Na jego mocy Kraków został ulokowany na prawie magdeburskim, na wzór Wrocławia. Stawał się gminą samorządową, na której czele stał dziedziczny wójt wraz z wybieraną wśród mieszczan ławą.
Lokacja wprowadziła nowe założenia urbanistyczne i architektoniczne. Wytyczono wówczas istniejący do dziś plan zabudowy Krakowa, z największym wśród miast średniowiecznych rynkiem pośrodku i odchodzącymi od niego szerokimi ulicami. Przez przyjęcie prawa magdeburskiego miasto wchodziło w środkowoeuropejski system prawa miejskiego, które zapewniało mu w dużym stopniu status autonomiczny, a ponadto obecność we wspólnocie nie tyle międzynarodowej, ile ponadpaństwowej.
Dokument, będący fundamentem historii Krakowa, jest zarazem dziełem sztuki rzemiosła artystycznego. Sporządzono go na pergaminie, spisano atramentem w języku łacińskim, uwierzytelniono dwiema pieczęciami woskowymi, dowieszonymi do dokumentu na jedwabnych sznurach. Pieczęć wystawcy dokumentu zachowana jest luzem.
