We wstępie do załączonej publikacji - nowej wersji dokumentu Komponentowa Budowa Systemów Informacyjnych z poprawkami i dużymi zmianami w zakresie opisu narzędzi cyberbezpieczeństwa i zarządzania tożsamością - napisano:

„Wobec ciągłych zmian w technologiach teleinformatycznych i zmianie modelu dostarczania usług większości producentów oprogramowania standardowego i usług standardowych (Dostawców) powstaje konieczność zastosowania nowego podejścia do budowy rozwiązań wspierających działalność podmiotów, zgodnego z wymogami prawa, efektywnego i odpowiadającego na potrzeby użytkowników. Niniejsze opracowanie jest podsumowaniem kluczowych zaleceń i dobrych praktyk w zakresie budowy systemów otwartych, tanich w budowie i utrzymaniu oraz umożliwiających rozbudowę i zmiany przy rozsądnych kosztach.

W opracowaniu przyjęto następujące kryteria tworzenia założeń dla komponentowego systemu:

• Sprawne i skuteczne funkcjonowanie, przyczyniające się w znaczący sposób do wysokiego poziomu zadowolenia obywateli, przedsiębiorców i użytkowników wewnętrznych i zewnętrznych.
• Przyjazność i łatwość obsługi systemu dla użytkowników.
• Możliwość szerokiej i elastycznej konfiguracji systemu bez konieczności ingerencji Wykonawcy czy Dostawcy.
• Zachowanie niskich kosztów wytworzenia systemu, a przede wszystkim zapewnienie niskich i przewidywalnych kosztów późniejszej eksploatacji.
• Zapewnienie bezpieczeństwa systemu, zarówno w zakresie jego dostępności, jak i bezpieczeństwa danych i zarządzania uprawnieniami użytkowników.
• Zapewnienie mechanizmów integracji z systemami zewnętrznymi. 
• Zachowanie pełnej zgodności z wymaganiami prawa.
• Wykorzystanie w maksymalnym stopniu wdrożonych już komponentów teleinformatycznych.
  Oparcie się na standardowych komponentach (COTS) ograniczających czas i ryzyko wdrożenia oraz koszt utrzymania systemu.
• Uniezależnienie się od konkretnego wykonawcy w przypadku dalszych modyfikacji czy rozwoju systemu poprzez zastosowanie powszechnie dostępnych rozwiązań.

Niezwykle istotnym założeniem jest budowa systemu w postaci funkcjonalności szkieletowych, które mogłyby być uzupełniane poprzez specjalizowane aplikacje dziedzinowe różnych dostawców.

W pierwszej części opracowania poruszone zostaną założenia funkcjonalne, a w drugiej założenia komponentów architektury systemów, które te założenia pozwolą zrealizować.

Jednocześnie opracowanie bierze pod uwagę zalecenia Komisji Europejskiej w zakresie tworzenia jednolitego rynku cyfrowego. Należy też zauważyć wiele zbieżności z promowaną przez Ministerstwo Cyfryzacji koncepcją Wspólnej Infrastruktury Informatycznej Państwa.”